کاربرد دوچرخه ثابت در فیزیوتراپی

دوچرخه ثابت

در سال 1968، شیمیدان آمریکایی، کین دیمیک، دوچرخه ثابتی را اختراع کرد که برای ردیابی پیشرفت تمریناتش به وسایل الکترونیکی مجهز شد. بعدها از این اختراع در فیزیوتراپی استقبال فراوانی به عمل آمد.

دوچرخه ثابت در فیزیوتراپی محبوبت زیادی دارد. زیرا فضای کمی را اشغال می‌کنند و برای گرم کردن بدن و به چالش کشیدن اندام‌های تحتانی مفید است. همچنین تلاش و قدرت سیستم قلبی عروقی و تنفسی را به شیوه‌ای ایمن، ساختاریافته و پیشرونده افزایش می‌دهد.

دوچرخه‌سواری ثابت راهی کارآمد و موثر برای سوزاندن کالری و چربی بدن و در عین حال تقویت قلب، ریه‌ها و ماهیچه‌ها است. در مقایسه با برخی دیگر از تجهیزات کاردیو، دوچرخه ثابت فشار کمتری به مفاصل شما وارد می‌کند. اما همچنان یک تمرین هوازی عالی را ارائه می.دهد.

کاربرد دوچرخه های ثابت در فیزیوتراپی

کاربرد دوچرخه های ثابت در فیزیوتراپی از گستردگی و مزایای فراوانی برخوردارد است.

• تقویت اندام قلبی: کاربرد دوچرخه ثابت در فیزیوتراپی با هدف تقویت سیستم قلبی و عروقی متداول است. تمرینات قلبی عروقی یا هوازی، مانند دوچرخه سواری، قلب، ریه ها و عضلات شما را تقویت می کند. آنها همچنین جریان خون و اکسیژن را در سراسر بدن شما بهبود می بخشند. این به نوبه خود می تواند از طرق مختلفی برای سلامتی شما مفید باشد، از جمله:
• بهبود حافظه و عملکرد مغز کاهش فشار خون بهتر خواب بهبود سطح قند خون سیستم ایمنی قوی تر بهتر سطح استرس کاهش خلق و خوی بیشتر انرژی